Куандык РахымАппагым (минус)
Жүрегіммен жүрегіңді көздегем,
Сапар алдым ең бақытты кезге мен,
Үміт үздім сен көріп өзгелерден.
Өзгермеймін бұл қалпымнан сөз берем,
Күйде кештім ешқашанда кешпеген,
Бұл сезімдей ешбір сезім сезбегем мен.
Мөлдіреген сенің жанарың түңгі әсем қаланың
Жанып тұрған шамдарындай.
Сені алғаш көрген кезімде,
Қайран болып қалғанымай.
Мың қараның ішінен менің таңдап алған әппәғым,
Дәл қазіргі сәттерім ең бақытты шақтарым,
Сені көріп әппәғым іздеп жүріп тапқанымай.
Бақытты сәт сеніменен басталған,
Күнім өзің жарық шашқан аспаннан,
Сезіміңе қатты қатты мас болғам мен!
Бұл жүрегім мәңгі сенің тұрағың,
Күлгеніңді жұлдыздардан құрадым,
Сендей жанды қолды жайып сұрадым мен!
Мөлдіреген сенің жанарың түңгі әсем қаланың
Жанып тұрған шамдарындай.
Сені алғаш көрген кезімде,
Қайран болып қалғанымай.
Мың қараның ішінен менің таңдап алған әппәғым,
Дәл қазіргі сәттерім ең бақытты шақтарым,
Сені көріп әппәғым іздеп жүріп тапқанымай.
