Нуржан Керменбаев

Есинде ме (минус)

Есіңде ме арайланған махаббат таңы,
Есіңде ме алау арман сол бір шақтын әні?
Кешир деме! Сен емес откен кунге кинали,
Бала едик биз али,
Тосын келди тагдырдын ызгары.
Жаным-ау зулаган кундер жалгар емес умитти,
Сонда да жалыкпаймын сураудан:

Есіңде ме сол бір күндер,
Есіңде ме сол бір түндер,
Сол күндері жалындаған
Сөз бергенің, жаным, маған.



Есинде ме сол бир кундер,
Есинде ме сол бир тундер,
Сол кундери жалындаган
Соз бергенин, жаным, маган?

Есинде ме сары алтынга бойынган куз багы,
Есинде ме сол алтында шомылдык биз дагы?
Есил кеме жагалауга ката орал жуз агып,
Конилим муздады,
Жабыркады журегим, сыздады
Жаным-ау, сертинди берген калай гана умыттын?
Тек сенен жалыкпаймын сураудан