Жазира БайырбековаСен маган суюди уйреттин
Сен маған сүйюді үйреттің,
ұмытып кеткен едім
Басымды июді үйреттің,
тәкәппар өктем едім
Шынайы күлуді үйреттің,
нөсерлі көктем едім
Өмірді сүруді үйреттің,
ұстазсыз мектеп едім
Сен маған ұшқанды үйреттің,
тордағы бұлбұл едім
Сезіммен құшқанды үйреттің,
күдікшіл құмбыл едім
Сен маған ұшқанды үйреттің,
тордағы бұлбұл едім
Сезіммен құшқанды үйреттің,
күдікшіл құмбыл едім
Кім дос кім дұшпанды үйреттің,
уайымшыл бір мұң едім
Иіскеп қысқанды үйреттің,
құшақсыз бір гүл едім
Шынайы күлуді үйреттің,
нөсерлі көктем едің
Өмірді сүруді үйреттің,
ұстазсыз мектеп едім
Сен маған ұшқанды үйреттің,
тордағы бұлбұл едім
Сезіммен құшқанды үйреттің,
күдікшіл құмбыл едім
Сен маған ұшқанды үйреттің,
тордағы бұлбұл едім
Сезіммен құшқанды үйреттің,
күдікшіл құмбыл едім
