Нурбол Жорабеков

Кызым менин

Жүрегіңнен айналдым

Менің ерке қызым
Қардай аппақ жүзің
Мөлдіреген көзің балдай тәтті сөзің
Сен күлсең жаным
Ұмытамын бәрін
Өзіңменен сәнді менің гүл бағым
Өзіңменен жанды менің шын бағым

Бұртиғаның тәтті қылықтарың
Еркеліктің айғағы
Тарқатасың ботам күліп бәрін
Шаршауымның бойдағы