Кайрат Нуртас

Куттим-ай

Сенсіз уайым өтетін әр күнім
Сенсіз түндер жарқыраған аспаным
Жүрегіме сақтап жүрген алтыным
Менен кетіп айтшы, мені кімге тастадың?

Мен сені күттім, күттім, күттім, күттім-ай
Өзіңсіз өмір мәнін жоғын ұқтым-ай
Сол бір бейнеңді ойлап көз ілмей шықтым-ай

Алаулап жанған сағынышқа күйдім-ай
Неге мен жаным сені сонша сүйдім-ай
Сен деп күлкімді қанша ұйқымды қидым-ай

Жаныңа жақындатпа ешкімді
Өтуде күндерім мәнсіз кеш мұңлы
Бағым болып келесің қашан маған
Жадыратып өмірімде бұл бес күнді

Мен сені күттім, күттім, күттім, күттім-ай
Жүрегім ұрып тұрады саған жете алмай
Сол бір бейнеңді ойлап көз ілмей шықтым-ай

Алаулап жанған сағынышқа күйдім-ай
Неге мен жаным сені сонша сүйдім-ай
Сен деп күлкімді қанша ұйқымды қидым-ай