Куандык РахымОнын коздери
Әлемі тұнық, әдемі қылық,
Арулар қандай арайлы.
Балауыз шамдай, жаздағы таңдай,
Жүзіне, сәуле тарайды.
Тамсандырып талайды,
Тек біреуді қалайды.
Қайран қылып, ой қалдырып,
Жүректі өртеп қарайды.
Қыз, қыз қарады,
Қос, қос жанары,
Қас, қас-қабағы мазамды алып.
Қас, қас-қабағы мас-мас қылады,
Барам естен танып.
Қыз, қыз қарады,
Қос, қос жанары,
Қас, қас-қабағы мазамды алып.
Қас, қас-қабағы мас-мас қылады,
Барам естен танып.
Жүрегі жұмбақ, үнемі қымбат,
Бағалы гауһар асылдай.
Танысқанменен, табысқанменен,
Тұрады сыры ашылмай.
Бар айласын жасырмай,
Айналдырған басымды-ай.
Таң қылады, талдырады,
Көздері оның жасындай.
Қыз, қыз қарады,
Қос, қос жанары,
Қас, қас-қабағы мазамды алып.
Қас, қас-қабағы мас-мас қылады,
Барам естен танып.
Қыз, қыз қарады,
Қос, қос жанары,
Қас, қас-қабағы мазамды алып.
Қас, қас-қабағы мас-мас қылады,
Барам естен танып.
Қайырмасы.
