Жанболат & Жазира

Ойла

Өзің барда мұңым білінбей,
Құлпырамын қырдың гүліндей.
Сағынышпен іздеп келгенде,
Шықшы алдымнан жаным, күлімдей.

Ойдан жауһар жүрмін жамылып,
Мұңнан моншақ көзге тағынып.
Жұлдыз шашқан айлы түндерде
Өзіңді аңсап жүрмін сағынып.

Қайырмасы:
Ойла,
Жаным, мені ойла,
Ойда мөлдір көзің.
Айға апарам деген
Қайда сол бір сөзің?!

Сенсіз өтті талай күндерім,
Зуылдады арман түндерім.
Сағынта ма сенің жаныңды
Менің жырақ алыс жүргенім?!

Қалдырмашы мені жыраққа,
Өтті бір ай, өтті бір апта.
Жүрегімнің түпкі төріне
Жаншуағым, өзің тұрақта.

Қайырмасы:
Ойла,
Жаным мені ойла,
Ойда мөлдір көзің.
Айға апарам деген
Қайда сол бір сөзің?!